Η εποξειδική ακρυλική ρητίνη, γνωστή και ως ρητίνη βινυλεστέρα, είναι μια τροποποιημένη εποξειδική ρητίνη που διαλύεται σε στυρόλιο μετά την αντίδραση εποξειδικής ρητίνης και ακρυλικού οξέος.Η εποξειδική ακρυλική ρητίνη έχει τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά της εποξειδικής ρητίνης, αλλά οι ιδιότητες σκλήρυνσης και χύτευσης είναι καλύτερες.Δεν είναι τόσο δυσκίνητο όσο η εποξειδική ρητίνη.Είναι ρητίνη θερμοπολυμερισμού.Έχει εξαιρετική αντοχή στο νερό, αντοχή στο ζεστό νερό, αντοχή στα φάρμακα, πρόσφυση και σκληρότητα.Μπορεί να σκληρυνθεί με τη μέθοδο σκλήρυνσης με οργανικό υπεροξείδιο (χαμηλή θερμοκρασία υψηλής θερμοκρασίας) ή τη μέθοδο φωτοπολυμερισμού και χρησιμοποιείται ευρέως στους ακόλουθους τομείς: ανθεκτικά στη διάβρωση προϊόντα FRP, όπως δεξαμενές FRP, σωλήνες, πύργοι και πλέγματα ανθεκτικά στη διάβρωση.Αντιδιαβρωτικά έργα, όπως πλαστική επένδυση ενισχυμένη με ίνες γυαλιού με βάση το τσιμέντο ή σίδηρο, δάπεδο υψηλής αντοχής στη διάβρωση.FRP υψηλής αντοχής, όπως προφίλ FRP, αθλητικά είδη, σκάφη FRP κ.λπ.Βαριά αντιδιαβρωτική επίστρωση νιφάδων γυαλιού.Άλλα όπως μελάνι UV, βαρύ αντιδιαβρωτικό βιομηχανικό δάπεδο κ.λπ.
Η σύνθεση εποξειδικού ακρυλικού είχε κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στη δεκαετία του 1950, αλλά δεν εφαρμόστηκε στον τομέα της σκλήρυνσης με υπεριώδη ακτινοβολία μέχρι τη δεκαετία του 1970.Το εποξειδικό ακρυλικό είναι κατασκευασμένο από εμπορική εποξική ρητίνη και ακρυλικό οξύ ή μεθακρυλικό, το οποίο είναι ένα είδος ολιγομερούς σκλήρυνσης με υπεριώδη ακτινοβολία με μεγάλη κατανάλωση στην εγχώρια βιομηχανία σκλήρυνσης υπεριωδών ακτίνων επί του παρόντος.Σύμφωνα με τον τύπο δομής, το εποξειδικό ακρυλικό μπορεί να χωριστεί σε εποξειδική ακρυλική δισφαινόλη Α, ακρυλική εποξειδική φαινόλη, ακρυλικό τροποποιημένο εποξειδικό και ακρυλικό εποξειδωμένο έλαιο.
Η μοριακή δομή της εποξειδικής ακρυλικής δισφαινόλης Α περιέχει αρωματικό δακτύλιο και πλευρική υδροξυλομάδα, η οποία είναι ευνοϊκή για τη βελτίωση της πρόσφυσης, ενώ η πρόσφυση της αλειφατικής εποξειδικής ακρυλικής είναι κακή.Η δομή του αρωματικού δακτυλίου προσδίδει επίσης στη ρητίνη υψηλή ακαμψία, αντοχή σε εφελκυσμό και θερμική σταθερότητα.
Το εποξειδικό ακρυλικό είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο προπολυμερές σκληρυνόμενο με υπεριώδη ακτινοβολία.Όσον αφορά τη δομή, μπορεί να χωριστεί σε εποξειδική ακρυλική δισφαινόλη Α, ακρυλική εποξειδική φαινόλη, ακρυλικό εποξειδωμένο έλαιο και τροποποιημένο εποξειδικό ακρυλικό.Ως κύρια ρητίνη, το σκληρυμένο εποξειδικό ακρυλικό φιλμ έχει καλή πρόσφυση, χημική αντοχή και αντοχή, αλλά υπάρχουν επίσης ελλείψεις, όπως η ανεπαρκής ευκαμψία και η υψηλή ευθραυστότητα του σκληρυμένου φιλμ.Ως εκ τούτου, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες διαφορετικών πεδίων, η (φυσική ή/και χημική) τροποποίηση του εποξειδικού ακρυλικού έχει γίνει ένας από τους ερευνητικούς στόχους σε αυτόν τον τομέα.
Η ευφλεκτότητα του εποξειδικού ακρυλικού περιορίζει την εφαρμογή του στη μικροηλεκτρονική και σε άλλους τομείς.Για τις οργανικές επιστρώσεις, η επιβράδυνση φλόγας είναι επίσης πολύ σημαντική.Η προσθήκη ενώσεων φωσφόρου μπορεί να βελτιώσει την επιβράδυνση της φλόγας.Όταν το επιφανειακό στρώμα του πολυμερούς καεί, η ένωση που περιέχει φώσφορο θα διαστέλλεται και ο όγκος θα αυξηθεί και το εσωτερικό του πολυμερούς θα είναι απαλλαγμένο από τη συνεχή καύση της φλόγας, βελτιώνοντας έτσι την επιβράδυνση φλόγας.
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-01-2022